συνεπιφάσκω

Α

συναινώ, συνομολογώ, συμφωνώ για κάτι ή σε κάτι («τὸν κόλακα φωράσεις ἀεὶ συνεπιφάσκοντα και συναποφαινόμενον», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐπιφάσκω «ισχυρίζομαι»].